وفات حضرت زينب سلام الله عليها

شنبه 08 ارديبهشت 1403

تاريخ : 1393/02/24

وفات حضرت زينب سلام الله عليها حضرت زينب كبري عليها السلام در روز پنجم جمادي الاولي سال پنجم يا ششم هجري قمري در شهر مدينه منوّره متولّد گرديده و جهان را به قدوم خويش مزين فرمودند.

وفات حضرت زينب سلام الله عليها
حضرت زينب كبري عليها السلام در روز پنجم جمادي الاولي سال پنجم يا ششم هجري قمري در شهر مدينه منوّره متولّد گرديده و جهان را به قدوم خويش مزين فرمودند.
نام مبارك آن بزرگوار زينب، و كنيه گراميشان ام الحسن و ام كلثوم و القاب آن حضرت عبارتند از: صدّيقة الصغري، عصمة الصغري، ولية اللّه العظمي، ناموس الكبري، شريكة الحسين عليهالسّلام و عالمه غير معلّمه، فاضله، كامله و ...
پدر بزرگوار حضرت زينب (س)، اوّلين پيشواي شيعيان حضرت اميرالمؤمنين علي بن ابيطالب عليهماالسّلام، و مادر گرامي آن بزرگوار، حضرت فاطمه زهرا سلام اللّه عليها مي باشد.در آن زمان كه صديقه كبري (عليها السلام) به اين گوهر درياي عصمت و طهارت باردار بود، پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله) در مدينه حضور نداشتند و به سفري رهسپار بودند.
هنگامي كه وجود مقدس زينب كبري (سلام الله عليها) متولد گشت، صديقه طاهره (عليها السلام) به اميرالمؤمنين (عليه السلام) فرمود كه چون پدرم در سفر است و در مدينه حضور ندارد، شما اين دختر را نام بگذاريد. آن حضرت فرمود: من بر پدر شما سبقت نمي گيرم، صبر نما كه به اين زودي رسول خدا باز خواهد گشت و هر نامي كه صلاح داند بر اين كودك مي نهد
هنگامي كه سه روز گذشت، رسول خدا (صلي الله عليه و آله) مراجعت نمود و و همانگونه كه رسم و سيره رسول اكرم (صلي الله عليه و آله) بود، نخست، به منزل حضرت زهرا (عليها سلام ) وارد گشتند.
امام علي (عليه السلام) خدمت آن حضرت عرض كرد: يا رسول الله! خداوند متعال دختري به دخترت عطا فرموده است، نامش را معين فرماييد. فرمود: اگر چه فرزندان فاطمه اولاد من مي باشند، لكن امر ايشان با پروردگار عالم است و من منتظر وحي ميباشم. در اين حال جبرييل نازل شد عرض كرد: يا رسول الله! حق تو را سلام مي رساند و مي فرمايد: نام اين مولود را " زينب " بگذار، چرا كه اين را در لوح محفوظ نوشته ايم.
رسول اكرم (صلي الله عليه و آله) قنداقه آن مولود گرامي را طلبيد و به سينه چسبانيد، ببوسيد و نامش را زينب نهاد و فرمود: به حاضرين و غايبين امت، وصيت مي نمايم كه حرمت اين دختر را پاس بدارند. همانا كه او به خديجه كبري (عليها سلام) شبيه است.
هوش و ذكاوت حضرت زينب (س):
صاحب كتاب اساور من ذهب درباره حافظه و ذكاوت آن بانوي بزرگوار چنين مي نويسد
در اهميت هوش و ذكاوت آن بانوي بزرگوار همين بس كه خطبه طولاني و بلندي را كه حضرت صديقه كبري فاطمه زهرا صلوات اللّه و سلامه عليها در دفاع از حق اميرالمؤمنين عليهالسّلام و غصب فدك در حضور اصحاب پيغمبر اكرم صلّي اللّه عليه و آله و سلّم ايراد فرمودند، حضرت زينب عليها السلام روايت فرموده است.
و ابن عباس با آن جلالت قدر و علو مرتبه در حديث و علم، از حضرت زينب (س) روايت نموده و از آن حضرت به عقيله تعبير مي كند. چنانچه ابوالفرج اصفهاني در مقاتل مي نويسد: ابن عباس خطبه حضرت فاطمه سلام اللّه عليها را از حضرت زينب سلام اللّه عليها روايت كرده و مي گويد: حدثتني عقيلتنا زينب بنت علي عليهالسّلام...
دقت كنيم كه حضرت زينب عليها السلام با اينكه دختري خردسال (يعني هفت ساله و يا كمتر) بود، اين خطبه عجيب و غرّاء كه محتوي معارف اسلامي و فسلفه احكام و مطالب زيادي است را با يك مرتبه شنيدن حفظ كرده، و خود يكي از راويان اين خطبه بليغه و غراء مي باشد.
فصاحت و بلاغت
كلمات و فرمايشات گهربار آن حضرت در خطبه هايي كه از آن حضرت روايت شده، خود قوي ترين دليل بر كمال فصاحت و بلاغت آن بانوي بزرگوار مي باشد. همان بانويي كه امام سجاد عليهالسّلام در حق ايشان فرمودند: اَنْتِ بِحَمدِ اللّهِ عالِمَةٌ غَيرَ مُعَلَّمَة وَ فَهِمَةٌ غَيرَ مُفَهَّمَة يعني:
اي عمّه! شما الحمد للّه بانوي دانشمندي هستيد كه تعليم نديده، و بانوي فهميده اي هستي كه بشري تو را تفهيم ننموده است
در اينجا مروري كوتاه به قسمتي از خطبه آن حضرت در مجلس يزيد كه يكي از بزرگترين حركتهاي آن حضرت، در واقعه كربلا بود كه دستگاه حكومت بني اميه را به شدّت لرزاند مي كنيم:
به خدا قسم اي يزيد، هر چه كردي بازگشت آن به سوي خودت خواهد بود، چرا كه تو جز پوست خود نشكافتي و جز گوشت خود ندريدي.
اي يزيد! در آن روزي كه خداوند بدنهاي پاك شهيدانمان را حاضر مي كند تا حقوق خود را از ستمگر بستاند، تو بر رسول خدا صلّي اللّه عليه و آله و سلّم وارد خواهي شد، امّا مي داني در چه حالي؟ در حاليكه خون عزيزان او را ريخته و حرمت ذرّيه او را از بين برده اي. آري اي يزيد! از اين پيروزي ظاهري كه به دست آورده اي، غرق شادي مشو، و آن عزيزان را كه در كربلا به خاك و خون كشيده اي، مغلوب و مرده مپندار. كه خداوند مي فرمايد: (كساني را كه در راه خدا شهيد شده اند مرده مپنداريد. بلكه آنان زنده اند و در نزد خداي خود روزي مي خورند). آل عمران: 169
و اي يزيد! براي تو همين بس كه حاكم در آن روز خداوند، و دشمن تو پيامبر خدا، و ياور و پشتيبان اهل بيت جبرئيل باشد. و به زودي كسي كه اين مقام را براي تو زينت داده و تو را بر گردن مسلمين سوار كرده است (يعني معاويه)، خواهد دانست كه چه جانشين بدي براي خود تعيين كرده و در روز جزا درخواهيد يافت كه بدترين مكان از آنِ كيست؟ و بدبختي و ضعف و زبوني شامل چه افرادي خواهد شد.
حضرت زينب (س) بزرگ بانوي جهان اسلام، بيدادگر و ادامه دهنده حادثه عاشورا و دارنده دانشهاي دو جهان و به گفته امام سجاد (ع): " داناي بدون آموزگار و فهميده بدون فهماننده " بود.
الگوي راستين حضرت زينب (س)، بانوي دو جهان, حضرت فاطمه (س) مادر وي بوده است. حضرت زينب (س) در دامان پرمهر و معنويت فاطمه (س) از سرچشمه معارف اسلامي و قرآني سيراب گشت. رسالت راستين زينب هنگامي آغاز گرديد كه پس از به شهادت رسيدن امام حسين (ع) و هفتاد و دو تن از يارانش با ايراد سخنان آتشين به بيدارگري مردم كوفه و ستيز با ستمكاران و يزيديان پرداخت.
حضرت زينب, وفات حضرت زينب,
پس از واقعه خونبار كربلا نقش ايشان روند تازه تري يافت.حضرت زينب (س) در اين دوران ضمن حضور در كاروان اسراي كربلا در برابر حكام جور قرار گرفتند و به افشاگري ظلم و ستم وارد بر آل طه از سوي خاندان اميه پرداختند.حضرت زينب (س) در اين دوران سخت با حضور در كاخ برخي حكمرانان جور زمان مانند يزيد و ابن زياد، با تاكيد برحقانيت طريق آل محمد بر سخنان و تبليغات مسموم خاندان اميه درباره بني هاشم خط بطلان كشيدند.
صديقه توانا، عقليه دودمان وحي، تربيت شده خاندان نبوت، حضرت زينب كبري(س) است. همو كه در بزرگواري و كرامتش بسيار سخن ها گفته و نوشته اند
حضرت زينب (س) نمودار حق و جهاد در راه خدا و نگهدارنده ايمان و عقيده، قهرمان دليري و شجاعت، جلوه فصاحت و بلاغت، شعله ستيزه جوي باطل و آتش افشان حق در برابر نيروهاي ستمگر و كوبنده دژخيمان زورگو است.
حضرت زينب (س) تجسم زهد، ورع، علم، عفاف و شهامت و عقيله طاهره، متعلق به اخلاق الهي است. اين بزرگوار (س) راه مقاومت در برابر باطل را به امت نشان داد و فداكاري در راه خدا و چشم پوشي از همه چيز را در راه برافراشتن پرچم حق به همه ياد داد.
ايثار، فداكاري، وزانت عقل، صبر و بردباري، علم وسيع و دانش وافر، سخنان سنجيده و منطقي او در فرصت هاي حساس توأم با آن مظلوميت و ستم هاي جانكاهي كه به او وارد آمده است، از او چهره يك شخصيت بي نظير، رزم آور شجاع، جهادگر بي باك و سخنور توانا را در قلوب و اذهان ترسيم نموده است كه تا چرخ زمان حركت دارد، تا نسل ها در روي زمين حيات دارند و تا زمين دور خورشيد مي گردد اين چراغ فروزان، نورافكن جهانيان و نسل هاي آينده خواهد بود.
كرامات حضرت زينب (س)

به غير از انوار مقدسه چهارده معصوم عليهمالسّلام، در ميان خاندان رسالت و اهل بيت گرامي پيامبر اكرم صلّي اللّه عليه و آله و سلّم، افرادي هستند كه در نزد خداوند متعال داراي رتبه و منزلت رفيع و والايي مي باشند و توسل به ايشان، موجب گشايش مشكلات و معضلات امور ديگران است.مانند حضرت اباالفضل عليه السلام كه حتي در موارد زيادي مسيحيان به آن حضرت متوسل شده و به بركت توسل به آن حضرت مشكلاتشان حل گرديده و به حوائج و خواسته هاي خويش نائل گرديده اند.
حضرت زينب سلام اللّه عليها نيز بانويي بزرگوار از اين دودمان پاك است كه توسل به آن حضرت براي حل مشكلات بزرگ بسيار تجربه شده است و كرامات بسياري از آن بانوي گرامي نقل شده است.
به عنوان مثال شبلنجي يكي از علماي اهل تسنّن در نورالابصار مينويسد:
شيخ عبدالرحمن اجهوري مقري در كتابش مشارق الانوار مي گويد: در سال هزار و صد و هفتاد دجار مشكلي بسيار سختي شدم و به روضه (قبر مطهر و نوراين) حضرت زينب عليها السلام متوسل شدم و قصيده اي در مدح آن حضرت سرودم كه مطلع آن چنين بود:
آلِ طاها لَكُمْ عَلَينَا الْوِلاءُ لا سِواكُمْ بِما لَكُمْ آلآء
و خدا به بركت آن بانوي گرامي مشكل مرا حل كرد.
وفات حضرت زينب (س):
حضرت زينب سلام ا... عليها، شيرزن دشت كربلا سرانجام پس از عمري دفاع از طريق حقه ولايت و امامت در 15 رجب سال 63 هجري قمري در ضمن سفري كه به همراه همسر گراميشان عبداللّه بن جعفر به شام رفته بودند، وفات نموده و بدن مطهر آن بانوي بزرگوار در همانجا دفن گرديد.
مزار ملكوتي حضرت زينب (س) (دمشق/سوريه)، اينك زيارتگاه عاشقان و ارادتمندان اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السّلام مي باشد.

0/5 امتياز (0)