نگاهي بر زندگي حضرت هادي عليه السلام

شنبه 01 ارديبهشت 1403

تاريخ : 1393/02/13

مقام امامت، بعد از امام جواد عليه السلام به پسرشان ابوالحسن، امام علي بن محمّد عليه السلام رسيد؛ زيرا همه خصلت‌هاي امامت در او جمع بود و وجودش سرشار از فضايل و مناقب بود و هيچ كس جز او نبود كه مقام پدرش به او ارث برسد، به علاوه پدرش امام جواد عليه السلام با تصريح و با اشاره، امامت و جانشيني آن حضرت را بعد از خودش بيان فرمود.
مادر گرامي آن حضرت، "سمانه مغربيه" نام داشت كه از زنان فاضله عصر خود بود و بسيار روزه مستحبي مي‏گرفت.
امام هادي عليه السلام در وصف مادر گرامي خويش فرمودند: "مادرم آشنا به حق من و از اهل بهشت است . شيطان به او نزديك نمي‏شود و آزار ستمگران به او نمي‏رسد و خداوند حافظ او است.
امام هادي عليه السلام در روستايي به نام "صريّا " نزديك مدينه در نيمه ماه ذيحجّه سال 213 هجري، چشم به اين جهان گشود و در "سامرّا " در سوم ماه رجب در سال 254 هجري در حالي كه 41 سال و چند ماه از عمرش مي‌گذشت، چشم از جهان فروبست و به شهادت رسيد و پيكر مطهّرش در همان خانه‌اي كه سكونت داشت، به خاك سپرده شد.
نام امام دهم ،"علي" و كنيه آن حضرت "ابوالحسن ثالث" است ("ابوالحسن ماضي" نيز گفته شده است) . مشهورترين القاب ايشان "هادي" و "نقي" است .
از آنجا كه ايشان و فرزندشان امام حسن عسكري - عليهماالسلام- در محله‏اي از سامرا به نام "عسكر" (يعني لشكر و سپاه) سكونت داشتند (و در حقيقت تحت نظر بودند)، به آن دو بزرگوار لقب "عسكري" نيز داده بودند .

متوكّل (دهمين خليفه عبّاسي) آن حضرت را به وسيله "يحيي بن هرثمة بن اعين" از مدينه به شهر "سامرا " احضاركرد و آن حضرت در سامرا سكونت نمود تا به شهادت رسيد.
مدّت امامت آن حضرت 33سال بود.

0/5 امتياز (0)